​

BLOG 'De reis van vrouw zijn'.
Welkom op deze plek,

​Vrouw zijn kent vele lagen. Het gaat niet alleen over rollen of verwachtingen van buitenaf, maar ook over de stille processen die van binnenuit bewegen. Soms zacht en bijna onmerkbaar, soms krachtig en allesomvattend. Elke fase opent nieuwe perspectieven en laat je opnieuw naar jezelf kijken.

In deze blog neem ik je mee door de lagen van vrouw zijn. Geen antwoorden of vaste stappen, maar herkenningspunten die uitnodigen tot stilstaan, voelen en herinneren. De teksten zijn bedoeld als steun en inspiratie, een rustige bedding waar je misschien iets herkent dat jou verder draagt.

​​

​

Wanneer een vrouw stopt met wachten

Veel vrouwen schuiven hun leven vooruit. Eerst als het gezin rustiger loopt, het werk afgerond is of er meer tijd voor zichzelf komt. Het voelt alsof er ooit een beter moment zal zijn.

Tot er een dag is dat ze beseffen: dit ís het leven. Niet later, niet straks, maar nu. De hindernissen en omwegen horen bij de weg zelf. Zodra dat doordringt, verandert er iets wezenlijks.

Stoppen met wachten betekent dat een vrouw haar energie niet langer vasthoudt voor een later tijdstip, maar hier en nu inzet. Dat ze kleine momenten van geluk durft toe te laten, zonder voorwaarden. Dat ze zichzelf toestaat te voelen, te genieten,

te rusten of juist iets nieuws te proberen. Het gaat niet om grootse daden, maar om aanwezig zijn in het leven dat er al is.

​​​

In oude culturen werd dit als vanzelf begrepen. Een vrouw hoefde geen bewijs te leveren om waardevol te zijn.
Haar aanwezigheid was genoeg. Ze werd gezien als deel van een groter ritme, verbonden met aarde en maan. Wanneer ze zich daarvan bewust werd, kon ze haar rol als drager, verbinder en schepper vanzelf vervullen.

Als een vrouw stopt met wachten, kan ze ruimte geven aan haar eigen ritme. Ze kan keuzes maken die passen bij wat haar voedt, in plaats van te leven naar verwachtingen. Ze kan ervaren dat zorg en vrijheid naast elkaar bestaan, dat kracht en zachtheid elkaar versterken.

De essentie is dit: het leven hoeft niet vooruitgeschoven te worden. Het ontvouwt zich in dit moment, precies zoals het is. Daarin ligt de vrijheid om het eigen pad te bewandelen, zonder uitstel, zonder voorwaarde.

​​​

​

Het herinneren van vrouwelijke kracht

​In oude culturen werd vrouw-zijn verbonden met de ritmes van maan, aarde, water en licht. Dat ritme leeft nog steeds in ons lichaam, ook al is het vaak bedekt geraakt. Wanneer je weer luistert naar die lagen, ontvouwt zich een bron van kracht die niet afhankelijk is van prestaties of erkenning van buitenaf.

Bondgenoten kunnen dit versterken: mensen, dieren, plekken of gewoontes die steun geven. Soms herken je ze doordat ze steeds terugkeren in je leven. Ook symbolen spelen een rol. Een steen kan stevigheid dragen, een roos zachtheid, een kaars licht en warmte. De slang is al eeuwen een teken van transformatie: telkens opnieuw beginnen door af te werpen wat voorbij is.

​​​

​

​De kracht van de elementen

In vele culturen werd de vrouwelijke kracht verbonden met de elementen. Elk element weerspiegelt een laag van het bestaan. 

Water staat voor stroming en gevoel. Het herinnert aan de baarmoeder en aan het vermogen om mee te bewegen.

Water wast schoon, verzacht en geeft leven. Het leert dat er momenten zijn om te stromen en momenten om stil te liggen, beide waardevol.

Aarde draagt en voedt. Het is de bodem onder onze voeten en het lichaam dat stevigheid geeft. Aarde vraagt om zorg en om respect voor cycli. In haar ligt het besef dat groei tijd nodig heeft en dat wortels belangrijk zijn om krachtig te kunnen staan. 

Vuur verwarmt, maar transformeert ook. Het symboliseert passie, creativiteit en doorzettingsvermogen.

Vuur herinnert aan de haard, ooit het domein van vrouwen die zorgden voor warmte en voeding. Het leert hoe kracht kan louteren en hoe energie richting krijgt.

Lucht verbindt door adem, stem en gedachten. Het is het domein van woorden, communicatie en inspiratie. Lucht opent ruimte, verheldert en brengt beweging. Het leert dat helderheid ontstaat wanneer gedachten vrij mogen waaien.

Ether of ruimte is het veld waarin alles samenkomt. Het wordt gezien als de stille bedding die het zichtbare draagt. In die leegte schuilt de mogelijkheid om opnieuw te scheppen en om contact te voelen met iets groters.

​​

​

Symbolen van de vrouw

Door de eeuwen heen zijn er objecten en beelden geweest die de vrouwelijke kracht uitdrukten.

De cauldron, of ketel, stond symbool voor de baarmoeder van de Grote Moeder. Ze werd gezien als bron van regeneratie en nieuw begin. Wanneer een vrouw vandaag een schaal of pot in huis eert als een persoonlijke cauldron, kan dit dienen als herinnering aan haar eigen scheppingskracht.

De chalice, de beker of kelk, was in oorsprong ook een vrouwelijk symbool. Ze vertegenwoordigde de baarmoeder en het vermogen om leven te dragen. Wijn of sap uit een beker drinken met aandacht en dankbaarheid is een klein ritueel dat teruggrijpt naar dit oude besef.

De medicine bag werd gedragen door sjamanenvrouwen. Het was een buidel gevuld met persoonlijke krachtvoorwerpen,

een steen, een haarlok, een schelp. Voorwerpen die kracht, bescherming en herinnering symboliseerden. Het laat zien dat wat we dragen ons kan herinneren aan kwaliteiten die we willen leven.

De roos werd in veel tradities gezien als bloem van de godin. Haar vorm weerspiegelt de vrouwelijke cyclus, haar geur staat voor zachtheid en schoonheid. Rode rozen symboliseerden levensenergie en sensualiteit, witte rozen zuiverheid en stilte.

De slang keert overal terug als symbool van transformatie. Ze staat voor wijsheid, voor het vermogen om huid af te leggen en opnieuw te beginnen. Net als een vrouw haar lagen en cycli doorleeft, zo herinnert de slang aan voortdurende vernieuwing.

​

Creativiteit als levensadem

Creativiteit is een heilige stroom waardoor vrouwen hun innerlijke wereld zichtbaar maken. In schilderen, schrijven, koken, dansen of zingen wordt energie omgezet in vorm. In die momenten verdwijnt de tijd en wordt de verbinding met iets groters voelbaar.

Oude culturen wisten dit al. Sjamanen gebruikten dans om boodschappen te ontvangen, mandala’s werden geschilderd om in trance te raken, verhalen werden verteld om wijsheid levend te houden.

Creativiteit vraagt lef, omdat het vaak botst met het verlangen om alles goed te doen of aan verwachtingen te voldoen. Toch ligt juist in het rommelige, het ongepolijste en het onbevangen de kracht. In de vrijheid om te creëren zonder oordeel, herinnert een vrouw zich dat haar leven zelf een kunstwerk is.

​​

​

Seksualiteit en levensenergie

Seksualiteit is een bron van kracht die dieper reikt dan verlangen of intimiteit alleen. Ze woont in het bekken, in de baarmoeder, in het vermogen om te ontvangen en te scheppen. Hier ontspringt de stroom van levensenergie die lichaam en ziel voedt. In deze energie ligt vitaliteit, creativiteit en vreugde. Ze laat zich voelen in tederheid en aanraking, maar ook in beweging, lachen, dansen en genieten. Het is de warmte die door je heen gaat wanneer je jezelf toestaat om aanwezig te zijn in je lichaam.

Seksualiteit vraagt zachtheid, omdat ze vaak bedekt raakt onder verwachtingen of oordelen. Toch ligt juist in de openheid, in het onbevangen benaderen van dit gebied, de sleutel. Wanneer je je eigen ritme volgt, groeit vertrouwen, zelfliefde en levenskracht. In die stroom herinnert een vrouw zich dat haar lichaam niet alleen draagt, maar ook schept. Dat in haar levensenergie de bron van vreugde en wijsheid ligt.

​​

​

Het heruitvinden van jezelf

Er komen momenten waarop een vrouw voelt dat oude patronen hun kracht verliezen. Wat ooit vertrouwd was, begint te knellen. Het vraagt moed om dan niet terug te grijpen naar herhaling, maar ruimte te maken voor nieuwe vormen. Heruitvinden begint vaak klein: een dag stilte, een symbolisch gebaar, een keuze die anders voelt dan voorheen. In zulke stappen ontmoeten moed en nieuwsgierigheid elkaar.

In vroeger tijden ondersteunden rituelen dit proces. Een vision quest, het lopen van een labyrinth, een periode van afzondering, allemaal wegen die helderheid brachten. Datzelfde principe leeft door in onze tijd. Een dag zonder verplichtingen, een paar bladzijden in een dagboek, of het bewust achterlaten van wat voorbij is kan dezelfde werking hebben.

Heruitvinden vraagt om het onbekende te betreden, voorbij wat vertrouwd is. Dat kan spannend zijn, maar juist daar groeit vrijheid. In elke nieuwe stap ligt de ervaring van ruimte, groei en een leven dat dichter bij jezelf komt.

​​

​

Het geschenk van ouder worden

Ouder worden opent een nieuwe laag van vrouw zijn. Het is geen weg van afbouwen, maar van verdiepen. Er komt ruimte om los te laten wat zwaar voelde, om niet meer voortdurend te hoeven bewijzen of voldoen. Het is een tijd waarin zachtheid en helderheid elkaar vinden.

In veel oude culturen werd de vrouw in deze fase gezien als stammoeder, als drager van wijsheid. Haar stem werd geraadpleegd bij belangrijke beslissingen, haar aanwezigheid gaf richting en houvast. Dat besef mag weer herinnerd worden: ouder worden betekent niet verdwijnen, maar verschijnen op een andere manier.

​

Het geschenk dat zich opent is vrijheid. Vrijheid om te leven naar een eigen ritme. Vrijheid om zorg te dragen voor jezelf en je energie te bewaken. Vrijheid om keuzes te maken die voeden in plaats van uitputten. In die vrijheid ontstaat ook de vreugde van eenvoud: de waarde van een rustig gesprek, een blik naar de lucht, een moment van stilte.

Er groeit een zachtere kracht. Ze ligt niet in doen of presteren, maar in aanwezig zijn. In het vermogen om verhalen door te geven, wijsheid te delen en bedding te zijn voor anderen. Het is de kracht die moeiteloos overstijgt wat ooit zo belangrijk leek.

Dit geschenk werkt niet alleen in jou, maar ook door in anderen. In dochters en kleindochters, in vriendinnen en zielsverwanten. Jouw aanwezigheid laat zien dat ouder worden geen einde is, maar een vervulling. Een bron die niet opdroogt, maar juist dieper gaat stromen.

​​

​

De rode draad

Door al deze lagen heen loopt één besef: vrouwelijke kracht hoeft niet gezocht te worden. Ze is er al.

Soms zichtbaar aan de oppervlakte, soms dieper verscholen, maar altijd aanwezig.

Wat we vaak buiten ons proberen te vinden, leeft in ons eigen lichaam, in ons eigen hart. Het ritme van de elementen, de symbolen die ons dragen, de creativiteit die door ons heen stroomt, de cyclus van lichaam en ziel, alles herinnert eraan dat het al in ons is.

Elke vrouw draagt haar eigen draad, en samen vormen we een weefsel. Iedere stap die jij zet, ieder moment van herinneren, tilt ook anderen mee. Zoals water, aarde, vuur, lucht en ether elkaar dragen, zo dragen wij elkaar.

De essentie is dit: je hoeft niet te wachten. Jouw leven ontvouwt zich hier, in dit moment. In die aanwezigheid ligt de vrijheid om je pad te bewandelen, in zachtheid en in kracht.

Wat ik in deze lagen zie, is dat elke vrouw haar eigen ritme draagt. Soms voel je dat helder, soms ligt het wat dieper verborgen. In mijn werk creëer ik een ruimte waarin je dat ritme weer kunt horen en volgen, in jezelf, in je lichaam, in je leven.

​​
Als je voelt dat dit jou aanspreekt, nodig ik je uit om verder te lezen bij werk met mij.